ука́паны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ука́паны |
ука́паная |
ука́панае |
ука́паныя |
| Р. |
ука́панага |
ука́панай ука́панае |
ука́панага |
ука́паных |
| Д. |
ука́панаму |
ука́панай |
ука́панаму |
ука́паным |
| В. |
ука́паны (неадуш.) ука́панага (адуш.) |
ука́паную |
ука́панае |
ука́паныя (неадуш.) ука́паных (адуш.) |
| Т. |
ука́паным |
ука́панай ука́панаю |
ука́паным |
ука́панымі |
| М. |
ука́паным |
ука́панай |
ука́паным |
ука́паных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ука́паны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ука́паны |
ука́паная |
ука́панае |
ука́паныя |
| Р. |
ука́панага |
ука́панай ука́панае |
ука́панага |
ука́паных |
| Д. |
ука́панаму |
ука́панай |
ука́панаму |
ука́паным |
| В. |
ука́паны (неадуш.) ука́панага (адуш.) |
ука́паную |
ука́панае |
ука́паныя (неадуш.) ука́паных (адуш.) |
| Т. |
ука́паным |
ука́панай ука́панаю |
ука́паным |
ука́панымі |
| М. |
ука́паным |
ука́панай |
ука́паным |
ука́паных |
Кароткая форма: ука́пана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
укапа́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
укапа́ны |
укапа́ная |
укапа́нае |
укапа́ныя |
| Р. |
укапа́нага |
укапа́най укапа́нае |
укапа́нага |
укапа́ных |
| Д. |
укапа́наму |
укапа́най |
укапа́наму |
укапа́ным |
| В. |
укапа́ны (неадуш.) укапа́нага (адуш.) |
укапа́ную |
укапа́нае |
укапа́ныя (неадуш.) укапа́ных (адуш.) |
| Т. |
укапа́ным |
укапа́най укапа́наю |
укапа́ным |
укапа́нымі |
| М. |
укапа́ным |
укапа́най |
укапа́ным |
укапа́ных |
Кароткая форма: укапа́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ука́паны
1. зака́панный; ука́панный, иска́панный;
2. вка́панный;
1, 2 см. ука́паць
укапа́ны вры́тый, вко́панный; см. укапа́ць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ука́паны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад ука́паць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укапа́ны éingegráben;
◊ ён стаі́ць як укапа́ны er steht wie ángewurzelt [féstgebannt]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
укапа́ны і уко́паны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад укапаць.
•••
Як (нібы, быццам) укапаны (укопаны) — зусім нерухома (стаць, спыніцца і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
иска́панный ска́паны, зака́паны, ука́паны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)