ука́паны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ука́паны ука́паная ука́панае ука́паныя
Р. ука́панага ука́панай
ука́панае
ука́панага ука́паных
Д. ука́панаму ука́панай ука́панаму ука́паным
В. ука́паны (неадуш.)
ука́панага (адуш.)
ука́паную ука́панае ука́паныя (неадуш.)
ука́паных (адуш.)
Т. ука́паным ука́панай
ука́панаю
ука́паным ука́панымі
М. ука́паным ука́панай ука́паным ука́паных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ука́паны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ука́паны ука́паная ука́панае ука́паныя
Р. ука́панага ука́панай
ука́панае
ука́панага ука́паных
Д. ука́панаму ука́панай ука́панаму ука́паным
В. ука́паны (неадуш.)
ука́панага (адуш.)
ука́паную ука́панае ука́паныя (неадуш.)
ука́паных (адуш.)
Т. ука́паным ука́панай
ука́панаю
ука́паным ука́панымі
М. ука́паным ука́панай ука́паным ука́паных

Кароткая форма: ука́пана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

укапа́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укапа́ны укапа́ная укапа́нае укапа́ныя
Р. укапа́нага укапа́най
укапа́нае
укапа́нага укапа́ных
Д. укапа́наму укапа́най укапа́наму укапа́ным
В. укапа́ны (неадуш.)
укапа́нага (адуш.)
укапа́ную укапа́нае укапа́ныя (неадуш.)
укапа́ных (адуш.)
Т. укапа́ным укапа́най
укапа́наю
укапа́ным укапа́нымі
М. укапа́ным укапа́най укапа́ным укапа́ных

Кароткая форма: укапа́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ука́паны

1. зака́панный; ука́панный, иска́панный;

2. вка́панный;

1, 2 см. ука́паць

укапа́ны вры́тый, вко́панный; см. укапа́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ука́паны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ука́паць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укапа́ны ingegrben;

ён стаі́ць як укапа́ны er steht wie ngewurzelt [fstgebannt]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

укапа́ны і уко́паны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад укапаць.

•••

Як (нібы, быццам) укапаны (укопаны) — зусім нерухома (стаць, спыніцца і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вка́панный укапа́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уко́паны,

гл. укапаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

иска́панный ска́паны, зака́паны, ука́паны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)