уз’ядна́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; зак.

Аб’яднацца зноў.

У. з сям’ёй.

|| незак. уз’ядно́ўвацца, -аецца.

|| наз. уз’ядна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уз’ядна́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уз’ядна́юся уз’ядна́емся
2-я ас. уз’ядна́ешся уз’ядна́ецеся
3-я ас. уз’ядна́ецца уз’ядна́юцца
Прошлы час
м. уз’ядна́ўся уз’ядна́ліся
ж. уз’ядна́лася
н. уз’ядна́лася
Загадны лад
2-я ас. уз’ядна́йся уз’ядна́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уз’ядна́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уз’ядна́цца сов. воссоедини́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уз’ядна́цца, ‑аецца; зак.

Аб’яднацца зноў. У верасні 1939 года Заходняя Беларусь уз’ядналася з БССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уз’ядна́цца sich wíeder veréinigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

воссоедини́ться уз’ядна́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уз’ядно́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да уз’яднацца.

2. Зал. да уз’ядноўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уз’ядна́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уз’ядноўваць — уз’яднаць і уз’ядноўвацца — уз’яднацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)