узы́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узы́чаны |
узы́чаная |
узы́чанае |
узы́чаныя |
| Р. |
узы́чанага |
узы́чанай узы́чанае |
узы́чанага |
узы́чаных |
| Д. |
узы́чанаму |
узы́чанай |
узы́чанаму |
узы́чаным |
| В. |
узы́чаны (неадуш.) узы́чанага (адуш.) |
узы́чаную |
узы́чанае |
узы́чаныя (неадуш.) узы́чаных (адуш.) |
| Т. |
узы́чаным |
узы́чанай узы́чанаю |
узы́чаным |
узы́чанымі |
| М. |
узы́чаным |
узы́чанай |
узы́чаным |
узы́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
узы́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узы́чаны |
узы́чаная |
узы́чанае |
узы́чаныя |
| Р. |
узы́чанага |
узы́чанай узы́чанае |
узы́чанага |
узы́чаных |
| Д. |
узы́чанаму |
узы́чанай |
узы́чанаму |
узы́чаным |
| В. |
узы́чаны (неадуш.) узы́чанага (адуш.) |
узы́чаную |
узы́чанае |
узы́чаныя (неадуш.) узы́чаных (адуш.) |
| Т. |
узы́чаным |
узы́чанай узы́чанаю |
узы́чаным |
узы́чанымі |
| М. |
узы́чаным |
узы́чанай |
узы́чаным |
узы́чаных |
Кароткая форма: узы́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)