узурпава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узурпу́ю |
узурпу́ем |
| 2-я ас. |
узурпу́еш |
узурпу́еце |
| 3-я ас. |
узурпу́е |
узурпу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
узурпава́ў |
узурпава́лі |
| ж. |
узурпава́ла |
| н. |
узурпава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узурпу́й |
узурпу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узурпава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
узурпава́ць, узурпі́раваць usurpíeren vt, sich (D) etw. (wíderrechtlich) áneignen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
usurp
[ju:ˈsɜ:rp]
v.t.
нелега́льна захапля́ць (ула́ду, паса́ду), узурпава́ць
The king’s brother tried to usurp the throne — Брат караля́ спрабава́ў захапі́ць трон
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
assume
[əˈsu:m]
1.
v.t.
1) прыма́ць, браць
He assumed a new name — Ён узя́ў сабе́ і́ншае імя́
to assume control — браць кіраўні́цтва
to assume an air of innocence — прыня́ць бязьві́нны вы́гляд
2) прысво́йваць; узурпава́ць
3) удава́ць; прыкіда́цца
to assume ignorance — удава́ць няве́даньне
2.
v.i.
меркава́ць; дапушча́ць
I assume that… — я дапушча́ю, што…
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)