Узрэ́чча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Узрэ́чча
Р. Узрэ́чча
Д. Узрэ́ччу
В. Узрэ́чча
Т. Узрэ́ччам
М. Узрэ́ччы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Узрэчча (в., Мінская вобл.) 1/217

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Узрэчча (в., Бешанковіцкі р-н) 2/65; 4/299; 5/35; 11/340

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Узрэчча (в., Глыбоцкі р-н) 3/520 (к.); 10/438; 11/298 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)