узрэ́х
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
узрэ́х |
узрэ́хі |
| Р. |
узрэ́ха |
узрэ́хаў |
| Д. |
узрэ́ху |
узрэ́хам |
| В. |
узрэ́х |
узрэ́хі |
| Т. |
узрэ́хам |
узрэ́хамі |
| М. |
узрэ́ху |
узрэ́хах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
угрэ́х Прапушчанае месца пры ўзорванні, сяўбе, баранаванні (Краснап. Бяльк., Слаўг.). Тое ж узгрэх (Нясв., Слаўг.), заагрэх (Смал. МДС, Сміл.), загрэх (Чэрв.), заўгрэх (Бярэз. МДС), узрэх (Нясв., Сен. Касп.), урэх (Лях.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)