узнасі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узнашу́ся |
- |
| 2-я ас. |
узно́сішся |
- |
| 3-я ас. |
узно́сіцца |
узно́сяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
узнасі́ўся |
узнасі́ліся |
| ж. |
узнасі́лася |
| н. |
узнасі́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
узнасі́цца сов., разг. (начать быстро и много бегать) разбе́гаться; (начать быстро и много летать — о птицах и т.п.) разлета́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Жаґляваць ’веяць (пра вецер)’ (Сцяц.). Выбухное ґ і месца пашырэння (гродз.) указваюць на польск. крыніцу: żaglować ’узнасіцца ў паветра (аб птушцы, планеры)’, з далейшым пашырэннем значэння. Польск. форма звязана з żeglować ’кіраваць суднам, асабліва парусным’ (> ст.-бел. жекглевати, жеглевати, жаклевати, жеклевати ’тс’ (Булыка, Запазыч., 113), żagiel ’парус’ (> ст.-бел. жагель, жакгель ’тс’ (Булыка, Запазыч., 112) < ням. Segel ’парус’ (Брукнер, 660–661).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)