узлі́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узлі́ты узлі́тая узлі́тае узлі́тыя
Р. узлі́тага узлі́тай
узлі́тае		 узлі́тага узлі́тых
Д. узлі́таму узлі́тай узлі́таму узлі́тым
В. узлі́ты (неадуш.)
узлі́тага (адуш.)		 узлі́тую узлі́тае узлі́тыя (неадуш.)
узлі́тых (адуш.)
Т. узлі́тым узлі́тай
узлі́таю		 узлі́тым узлі́тымі
М. узлі́тым узлі́тай узлі́тым узлі́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узлі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узлі́ты узлі́тая узлі́тае узлі́тыя
Р. узлі́тага узлі́тай
узлі́тае		 узлі́тага узлі́тых
Д. узлі́таму узлі́тай узлі́таму узлі́тым
В. узлі́ты (неадуш.)
узлі́тага (адуш.)		 узлі́тую узлі́тае узлі́тыя (неадуш.)
узлі́тых (адуш.)
Т. узлі́тым узлі́тай
узлі́таю		 узлі́тым узлі́тымі
М. узлі́тым узлі́тай узлі́тым узлі́тых

Кароткая форма: узлі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узлі́ты плёснутый, нали́тый; см. узлі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узлі́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад узліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узлі́ць, узалью́, узалье́ш, узалье́; узальём, узальяце́, узалью́ць і -лію́, -ліе́ш, -ліе́; -ліём, -ліяце́, -лію́ць; узлі́ў, -ліла́, -ло́; узлі́; узлі́ты; зак., што і чаго.

Лінуць якую-н. вадкасць на паверхню чаго-н.

У. алей на патэльню.

|| незак. узліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)