узляга́ць гл. узлегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узляга́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узляга́ю узляга́ем
2-я ас. узляга́еш узляга́еце
3-я ас. узляга́е узляга́юць
Прошлы час
м. узляга́ў узляга́лі
ж. узляга́ла
н. узляга́ла
Загадны лад
2-я ас. узляга́й узляга́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час узляга́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узляга́ць несов. нава́ливаться, налега́ть; см. узле́гчы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узляга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да узлегчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узле́гчы, -ля́гу, -ля́жаш, -ля́жа; -ля́жам, -ля́жаце, -ля́гуць; -лёг, -ле́гла; -ля́ж; зак., на каго-што.

Прыхіліўшыся, націснуць тулавам або часткай яго, наваліцца.

У. грудзьмі на стол.

|| незак. узляга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)