узло́м гл. узламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узло́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. узло́м
Р. узло́му
Д. узло́му
В. узло́м
Т. узло́мам
М. узло́ме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

узло́м, -му м. взлом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узло́м, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узломваць — узламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узло́м м Éinbruch m -(e)s, -brüche;

крадзе́ж з узло́мам юрыд Éinbruchdiebstahl m -(e)s, -stähle;

узло́м дзвярэ́й das Áufbrechen éiner Tür

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

узлама́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; -ламі́; -лама́ны; зак., што.

Ломячы, разбіць, адкрыць, развярнуць (што-н. запёртае, цэлае і пад.).

У. дзверы.

|| незак. узло́мліваць, -аю, -аеш, -ае і узло́мваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. узло́м, -у, м.

Крадзеж з узломам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

housebreaking

[ˈhaʊs,breɪkɪŋ]

n.

узло́м -у m. (з мэ́тай абрабава́ньня)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

взлом узло́м, -му м.;

кра́жа со взломом крадзе́ж з узло́мам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

włamanie

н. узлом;

kradzież z ~m — крадзеж з узломам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

завя́зывать несов.

1. (узлом) завя́зваць; (петлёй) зашмо́ргваць;

2. перен. завя́зваць, распачына́ць, нала́джваць; см. завяза́ть​I;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)