узле́ссе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. узле́ссе
Р. узле́сся
Д. узле́ссю
В. узле́ссе
Т. узле́ссем
М. узле́ссі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узле́ссе ср. (край леса) опу́шка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узле́сак, -ску, мн. -скі, -скаў, м. і узле́ссе, -я, н.

Край лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узле́ссе, ‑я, н.

Край лесу. На Саўкавай гары.., на самым узлессі пушчы, была закончана пабудова лагера. Брыль. Выйшаў [я] на ўзлессе, прымасціўся на шырокім бярозавым пні. Ляўданскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узле́сак м., узле́ссе н. Wáldrand m -(e)s, -ränder, Wáldsaum m -(e)s, -säume

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

узлессе Край лесу, прылесак (Зах. Бел., Др.-Падб., Слаўг.). Тое ж паналессе (Беш. Касп.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

узле́сак, -ску м., см. узле́ссе

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опу́шка​II ж. (леса) узле́ссе, -сся ср., узле́сак, -ску м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узле́сак, ‑ску, м.

Тое, што і узлессе. Салаўёў выйшаў на ўзлесак, з якога павінна была відаць вёска, і спыніўся, як укапаны. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wáldrand

m -(e)s, -ränder узле́ссе, узле́сак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)