уздзе́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уздзе́ты уздзе́тая уздзе́тае уздзе́тыя
Р. уздзе́тага уздзе́тай
уздзе́тае		 уздзе́тага уздзе́тых
Д. уздзе́таму уздзе́тай уздзе́таму уздзе́тым
В. уздзе́ты (неадуш.)
уздзе́тага (адуш.)		 уздзе́тую уздзе́тае уздзе́тыя (неадуш.)
уздзе́тых (адуш.)
Т. уздзе́тым уздзе́тай
уздзе́таю		 уздзе́тым уздзе́тымі
М. уздзе́тым уздзе́тай уздзе́тым уздзе́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уздзе́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уздзе́ты уздзе́тая уздзе́тае уздзе́тыя
Р. уздзе́тага уздзе́тай
уздзе́тае		 уздзе́тага уздзе́тых
Д. уздзе́таму уздзе́тай уздзе́таму уздзе́тым
В. уздзе́ты (неадуш.)
уздзе́тага (адуш.)		 уздзе́тую уздзе́тае уздзе́тыя (неадуш.)
уздзе́тых (адуш.)
Т. уздзе́тым уздзе́тай
уздзе́таю		 уздзе́тым уздзе́тымі
М. уздзе́тым уздзе́тай уздзе́тым уздзе́тых

Кароткая форма: уздзе́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уздзе́ты

1. наде́тый;

2. наса́женный; нако́лотый;

1, 2 см. уздзе́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уздзе́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уздзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)