узгрэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; -э́ты; зак., каго (што) (разм.).

Моцна вылаяць ці набіць за якую-н. правіннасць.

|| незак. узграва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узгрэ́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узгрэ́ю узгрэ́ем
2-я ас. узгрэ́еш узгрэ́еце
3-я ас. узгрэ́е узгрэ́юць
Прошлы час
м. узгрэ́ў узгрэ́лі
ж. узгрэ́ла
н. узгрэ́ла
Загадны лад
2-я ас. узгрэ́й узгрэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час узгрэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узгрэ́ць сов., разг. взгреть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узгрэ́ць, ‑грэю, ‑грэеш, ‑грэе; зак., каго.

Разм. Даць спагнанне за якую‑н. правіннасць; моцна набіць. Узгрэць за свавольства. □ [Сушкевіч] добра-такі ўзгрэў мяне, не надта выбіраючы выразы. Радкевіч. [Кудравец:] — Ну, вы [хлопцы] мяне ўзгрэлі на сходзе, дык я гэта памятаю. Кучар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узгрэ́ць разм. verprügeln vt; перан. j-m den Kopf wáschen*, j-m éinheizen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

узгрэ́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад узгрэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

взгреть сов., прост. узгрэ́ць, прабра́ць, даць ла́зню (ды́хту).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)