узві́цца, узаўю́ся, узаўе́шся, узаўе́цца; узаўёмся, узаўяце́ся, узаўю́цца; узві́ўся, -ві́лася, -ло́ся; узві́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Наматацца.

Ніткі ўзвіліся на шпульку.

2. Узляцець увысь, падняўшыся, закруціцца, закружыцца.

Узвіліся галубы.

Узвіўся клубок агню.

3. перан. Прыйсці ў раздражнены стан (разм.).

|| незак. узвіва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узві́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узаўю́ся узаўё́мся
2-я ас. узаўе́шся узаўяце́ся
3-я ас. узаўе́цца узаўю́цца
Прошлы час
м. узві́ўся узвілі́ся
ж. узвіла́ся
н. узвіло́ся
Загадны лад
2-я ас. узві́ся узві́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час узві́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узві́цца сов.

1. нави́ться, намота́ться;

2. (подняться вверх) взви́ться; взметну́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узві́цца, узаўюся, узаўешся, узаўецца; узаўёмся, узаўяцеся; зак.

1. Наматацца. Ніткі ўзвіліся на шпульку.

2. Імкліва падняцца ўверх, узляцець увысь. Клубок агню ўзвіўся ўгору і на міг асвятліў зямлю. Няхай. Над горадам узвіліся рознакаляровыя ракеты. Дудо. Глянуў заяц і здзівіўся — Раптам віхрам снег узбіўся. Танк. Чарада галубоў пранеслася пад соснамі, нізка абляцела вакол дома, памкнулася да вышкі, дзе была галубятня, і... зноў узвілася ўгару. Шамякін. / Пра песні, гукі, галасы і пад. Узвілася песня за гарой высокай. Панчанка. Быццам хочучы спалохаць мяне, прарэзліва ўзвіўся гудок над сцішаным прасторам. Сабаленка. / Пра каня. Конь узвіўся на дыбкі. Кулакоўскі. / Пра сцягі, заслоны і пад., якія хутка ўзнімаюцца ўверх. Строгія столкі заслоны ўзвіліся. Глебка. Над галовамі людзей, якія сышліся ў адзін гурт, узвілося, затрапятала, як жывое, чырвонае палотнішча. Сабаленка.

3. перан. Прыйсці ў раздражнены стан; узбурыцца. «Як з ночы? — узвіўся Селязнёў. — Чаму не далажылі адразу?» А Пракапенка толькі цепае плячыма. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узві́цца

1. áufsteigen* vi (s); sich in die Höhe [Luft] schwíngen*, sich hináufschwingen*;

2. перан. гл. узбурыцца 1., 3.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

узвіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да узвіцца.

2. Зал. да узвіваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wznieść się

зак. падняцца, узвіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

взвиться

1. узня́цца; (взлететь) узляце́ць, узві́цца;

2. (о лошади) стаць на дыбкі́, стаць дубка́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

podnieść się

зак.

1. падняцца, устаць; узвіцца;

2. падняцца; павысіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

узвіва́цца несов.

1. навива́ться, нама́тываться;

2. (подниматься вверх) взвива́ться; взмётываться; см. узві́цца 1, 2;

3. страд. навива́ться, нама́тываться; см. узвіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)