узво́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. узво́з
Р. узво́зу
Д. узво́зу
В. узво́з
Т. узво́зам
М. узво́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узво́з, -зу м. (действие) взвоз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узво́з, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узвозіць — узвезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узво́з Уз'езд на гару (Слаўг.). Тое ж увоз, узывоз (Слаўг.). Параўн.: увозъ Боричевъ у г. Кіеве (Лаўрэнцьеўскі летапіс, стар. 5; Іпацьеўскі летапіс, стар. 5).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

взвоз узво́з, -зу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)