узаме́н, прысл. і прыназ. з Р.

У абмен на што-н., замест.

Атрымаць у.

У. бульбы атрымалі буракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узаме́н

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
узаме́н - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узаме́н

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узаме́н

1. нареч. взаме́н;

атрыма́ць у. — получи́ть взаме́н;

2. предлог с род. взаме́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узаме́н, прысл. і прыназ.

1. прысл. У абмен, замест аднаго што‑н. другое. Вадзік саступіў на просьбу хлапчука, зняў са штаноў папружку і аддаў узамен па ножык. Гамолка. [Тарасюк:] — Няхай не крыўдуюць [вашы] мужчыны, што мы забралі іхнюю вопратку і нічога не можам пакінуць узамен. С. Александровіч.

2. прыназ. з Р. Спалучэнне з прыназоўнікам «узамен» вырашае аб’ектныя адносіны; ужываецца для ўказання на асобу ці прадмет, якія замяшчаюцца іншай асобай ці прадметам. Прыхаджане ссыпалі [у каробку і мяхі] плату за ачышчэнне ад грахоў, узамен чаго атрымоўвалі квіткі. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узаме́н​II прыназ. ánstatt (G)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

узаме́н​I прысл. zum Ersátz, als Ersátz; als Entgélt (як кампенсацыя)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заме́ст, прыназ. з Р.

Узамен каго-, чаго-н.

Узяць адну кнігу з. другой.

Пайду на дзяжурства з. цябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

instead [ɪnˈsted] adv. заме́ст, узаме́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zamian :

w zamian — узамен

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)