узадра́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узадра́ны узадра́ная узадра́нае узадра́ныя
Р. узадра́нага узадра́най
узадра́нае		 узадра́нага узадра́ных
Д. узадра́наму узадра́най узадра́наму узадра́ным
В. узадра́ны (неадуш.)
узадра́нага (адуш.)		 узадра́ную узадра́нае узадра́ныя (неадуш.)
узадра́ных (адуш.)
Т. узадра́ным узадра́най
узадра́наю		 узадра́ным узадра́нымі
М. узадра́ным узадра́най узадра́ным узадра́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узадра́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узадра́ны узадра́ная узадра́нае узадра́ныя
Р. узадра́нага узадра́най
узадра́нае		 узадра́нага узадра́ных
Д. узадра́наму узадра́най узадра́наму узадра́ным
В. узадра́ны (неадуш.)
узадра́нага (адуш.)		 узадра́ную узадра́нае узадра́ныя (неадуш.)
узадра́ных (адуш.)
Т. узадра́ным узадра́най
узадра́наю		 узадра́ным узадра́нымі
М. узадра́ным узадра́най узадра́ным узадра́ных

Кароткая форма: узадра́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узадра́ны взло́манный; ото́дранный; см. узадра́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узадра́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад узадраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уздзёрты, см. узадра́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узадра́ць, уздзяру́, уздзярэ́ш, уздзярэ́; уздзяро́м, уздзераце́, уздзяру́ць; узадра́ў, -ра́ла; уздзяры́; узадра́ны; зак., што.

1. Адарваць, аддзяліць рыўком угору што-н. добра прымацаванае і пад.

У. маснічыну.

2. Узараць (цаліну, папар і пад.; разм.).

У. дзірван.

|| незак. уздзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)