узагна́ць, узганю́, узго́ніш, узго́ніць; узагна́ў, -на́ла; узгані́; узагна́ны; зак.

1. каго-што. Прымусіць узысці куды-н.; загнаць на што-н.

У. ката на дрэва.

У. машыну на платформу.

2. каго. Прымусіць падняцца адкуль-н., змяніць становішча; успудзіць (разм.).

У. чараду птушак.

3. што на што. Насадзіць.

У. абручы на бочку.

|| незак. узганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узагна́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узганю́ узго́нім
2-я ас. узго́ніш узго́ніце
3-я ас. узго́ніць узго́няць
Прошлы час
м. узагна́ў узагна́лі
ж. узагна́ла
н. узагна́ла
Загадны лад
2-я ас. узгані́ узгані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час узагна́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узагна́ць сов., разг.

1. (заставить подняться) подня́ть; (зверя, птицу — ещё) вспугну́ть;

2. (на что-л.) загна́ть;

у. ката́ на дрэ́ва — загна́ть ко́шку на де́рево;

3. (плотно надеть на что-л.) насади́ть;

у. абручы́ на бо́чку — насади́ть о́бручи на бо́чку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узагна́ць, узганю, узгоніш, узгоніць; зак., каго-што.

1. Заставіць каго‑н. узысці куды‑н., апынуцца дзе‑н.; загнаць каго‑, што‑н. Узагнаць ката на дрэва. Узагнаць машыну на платформу. □ [Богдан:] — Пабачым, ці не можна будзе туды [на сенажаць] скаціну ўзагнаць. Дуброўскі.

2. Разм. Прымусіць устаць, падняцца адкуль‑н., змяніць становішча. [Андрэй:] — Як хочаш, але я цябе [Івана] заўтра рана ўзганю з ложка. Чарнышэвіч. Саскочыла Эма з ложка, Узагнала цялушку на ножкі. Глебка. // Успудзіць. Глухі стрэл узагнаў над гаем варон. Асіпенка. Машына брала пад горку. Праязджалі вёску. На краі дарогі, мінаючы лужыну, узагналі чародку мокрых шпакоў. Пташнікаў.

3. Насадзіць. Узагнаць абручы на бочку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узагна́ць хім. sublimíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

узганя́ць гл. узагнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да узагнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узагна́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад узагнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узганя́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да узганяць (гл. узагнаць у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узганя́ць гл. узагнаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)