ужыўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ужыўле́нне
Р. ужыўле́ння
Д. ужыўле́нню
В. ужыўле́нне
Т. ужыўле́ннем
М. ужыўле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ужыўле́нне ср., спец. вживле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ужыўле́нне, ‑я, н.

Увядзенне іншароднага цела ў жывую тканку для прыжыўлення ў ёй. Ужыўленне электродаў у мозг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вживле́ние мед. ужыўле́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ужыві́ць, ужыўлю, ужывіш, ужывіць; зак., што.

Зрабіць ужыўленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)