ужы́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ужы́ты |
ужы́тая |
ужы́тае |
ужы́тыя |
| Р. |
ужы́тага |
ужы́тай ужы́тае |
ужы́тага |
ужы́тых |
| Д. |
ужы́таму |
ужы́тай |
ужы́таму |
ужы́тым |
| В. |
ужы́ты (неадуш.) ужы́тага (адуш.) |
ужы́тую |
ужы́тае |
ужы́тыя (неадуш.) ужы́тых (адуш.) |
| Т. |
ужы́тым |
ужы́тай ужы́таю |
ужы́тым |
ужы́тымі |
| М. |
ужы́тым |
ужы́тай |
ужы́тым |
ужы́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ужы́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ужы́ты |
ужы́тая |
ужы́тае |
ужы́тыя |
| Р. |
ужы́тага |
ужы́тай ужы́тае |
ужы́тага |
ужы́тых |
| Д. |
ужы́таму |
ужы́тай |
ужы́таму |
ужы́тым |
| В. |
ужы́ты (неадуш.) ужы́тага (адуш.) |
ужы́тую |
ужы́тае |
ужы́тыя (неадуш.) ужы́тых (адуш.) |
| Т. |
ужы́тым |
ужы́тай ужы́таю |
ужы́тым |
ужы́тымі |
| М. |
ужы́тым |
ужы́тай |
ужы́тым |
ужы́тых |
Кароткая форма: ужы́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ужы́ты употреблённый, испо́льзованный; применённый; см. ужы́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ужы́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад ужыць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вульгары́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.
Грубае, вульгарнае (у 1 знач.) слова або выраз, ужыты ў літаратурнай мове.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
испо́льзованный вы́карыстаны, скарыста́ны; ужы́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вульгары́зм, ‑а, м.
Грубае, вульгарназ слова ці выраз, ужыты ў літаратурнай мове.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
применённый прыме́нены; ужы́ты; вы́карыстаны, скарыста́ны; см. примени́ть 1;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
used1 [ju:zd] adj. стары́, патры́маны; скарыста́ны, ужы́ты;
a used car стара́я машы́на
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
плеана́зм, ‑у, м.
Моўны зварот, у якім ужыты адназначныя або блізказначныя, часта непатрэбныя словы (напрыклад. памерці смерцю..., свая ўласная сям’я...).
[Грэч. pleonasmos — празмернасць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)