ужы́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ужы́тны |
ужы́тная |
ужы́тнае |
ужы́тныя |
| Р. |
ужы́тнага |
ужы́тнай
ужы́тнае |
ужы́тнага |
ужы́тных |
| Д. |
ужы́тнаму |
ужы́тнай |
ужы́тнаму |
ужы́тным |
| В. |
ужы́тны (неадуш.)
ужы́тнага (адуш.) |
ужы́тную |
ужы́тнае |
ужы́тныя (неадуш.)
ужы́тных (адуш.) |
| Т. |
ужы́тным |
ужы́тнай
ужы́тнаю |
ужы́тным |
ужы́тнымі |
| М. |
ужы́тным |
ужы́тнай |
ужы́тным |
ужы́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ужы́тны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і ужывальны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
употреби́тельный ужыва́льны; ужы́тны;
быть употреби́тельным (ча́ста) ужыва́цца;
э́то сло́во о́чень употреби́тельно гэ́та сло́ва ве́льмі ча́ста ўжыва́ецца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)