у́жас м.

1. сущ. жах, род. жа́ху м.; жу́дасць, -ці ж.; жуда́, -ды́ ж.; жахлі́васць, -ці ж.; страх, род. стра́ху м.;

его́ охвати́л у́жас яго́ ахапі́ў жах, яго́ ахапі́ла жу́дасць;

привести́ в у́жас нагна́ць жа́ху;

прийти́ в у́жас жахну́цца;

како́й у́жас! які́ жах!;

у́жасы войны́ жа́хі вайны́;

во всём у́жасе ва ўсім сваі́м жа́ху (ва ўсёй жу́дасці, жахлі́васці);

он в у́жасе яго́ бярэ́ жах (жу́дасць);

внуша́ть у́жас выкліка́ць (наганя́ць) жах;

содрога́ться от у́жаса калаці́цца ад жа́ху (ад стра́ху);

объя́тый у́жасом апанава́ны жа́хам;

2. в знач. нареч., разг. стра́шна, страшэ́нна; страх, жах;

у́жас как далеко́ стра́шна (страшэ́нна) далёка, страх, як далёка;

до у́жаса жахлі́ва, страшэ́нна;

к у́жасу моему́, я сби́лся с пути́ гэ́та было́ жахлі́ва, я збі́ўся з даро́гі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жуда́ ж. жуть; у́жас м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жу́дасць ж. жуть; у́жас м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страхата́ ж., разг.

1. страх м.; у́жас м.; жуть;

2. в знач. сказ. у́жас м., страсть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жах I (род. жа́ху) м.

1. у́жас; страх; (сильное волнение) тре́пет;

яго́ ахапі́ў ж. — его́ охвати́л у́жас (страх);

наганя́ць ж. на каго́-не́будзь — приводи́ть в тре́пет кого́-л.;

2. (трагическое явление) у́жас;

жа́хі вайны́ — у́жасы войны́;

3. прост. (нечто страшное) стра́сти мн.;

ж. ды і то́лькі — стра́сти да и то́лько;

4. в знач. нареч. у́жас;

ж. як далёка — у́жас как далеко́;

5. в знач. сказ. у́жас;

про́ста ж.! — про́сто у́жас!

жах II межд. бах, бац

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жахлі́васць ж. у́жас м.; уби́йственность, чудо́вищность; см. жахлі́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пани́ческий пані́чны;

пани́ческий у́жас пані́чны жах;

пани́ческий челове́к пані́чны чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ледени́ть несов., прям., перен. ледзяні́ць;

у́жас ледени́л его́ се́рдце жах ледзяні́ў яго́ сэ́рца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

леденя́щий прил. хало́дны, страшэ́нны;

его́ охвати́л леденя́щий у́жас яго́ ахапі́ў хало́дны (страшэ́нны) жах.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страхо́цце ср., разг.

1. страши́лище, чудо́вище; (перен. — ещё) пу́гало, чу́чело;

2. в знач. сказ. у́жас м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)