уду́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уду́шаны уду́шаная уду́шанае уду́шаныя
Р. уду́шанага уду́шанай
уду́шанае		 уду́шанага уду́шаных
Д. уду́шанаму уду́шанай уду́шанаму уду́шаным
В. уду́шаны (неадуш.)
уду́шанага (адуш.)		 уду́шаную уду́шанае уду́шаныя (неадуш.)
уду́шаных (адуш.)
Т. уду́шаным уду́шанай
уду́шанаю		 уду́шаным уду́шанымі
М. уду́шаным уду́шанай уду́шаным уду́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уду́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уду́шаны уду́шаная уду́шанае уду́шаныя
Р. уду́шанага уду́шанай
уду́шанае		 уду́шанага уду́шаных
Д. уду́шанаму уду́шанай уду́шанаму уду́шаным
В. уду́шаны (неадуш.)
уду́шанага (адуш.)		 уду́шаную уду́шанае уду́шаныя (неадуш.)
уду́шаных (адуш.)
Т. уду́шаным уду́шанай
уду́шанаю		 уду́шаным уду́шанымі
М. уду́шаным уду́шанай уду́шаным уду́шаных

Кароткая форма: уду́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уду́шаны

1. уду́шенный, заду́шенный;

2. прям., перен. зада́вленный, уду́шенный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уду́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад удушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удушённый заду́шаны; уду́шаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уда́вленный заду́шаны, уду́шаны; паве́шаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уда́вленник прост. заду́шаны, -нага м., уду́шаны, -нага м.; (висельник) ві́сельнік, -ка м., паве́шаны, -нага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)