удо́йнасць, -і, ж.

Тое, што і малочнасць.

Значна павысілася ў. кароў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удо́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. удо́йнасць
Р. удо́йнасці
Д. удо́йнасці
В. удо́йнасць
Т. удо́йнасцю
М. удо́йнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

удо́йнасць ж. удо́йность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удо́йнасць, ‑і, ж.

1. Здольнасць жывёлы даваць тую або іншую колькасць малака. Правільны догляд за каровамі амаль удвая павысіў іх удойнасць. «Полымя».

2. Тое, што і удой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удо́йнасць ж. Mílchleistung f - (éiner Kuh)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

удо́йность с.-х. удо́йнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удо́йлівасць, ‑і, ж.

Тое, што і удойнасць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dojność

ж. удойнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Mílchleistung

f -, -en удо́й, удо́йнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)