удира́ть несов., разг. уцяка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Дра́ла; даць драла ’даць цягу’ (БРС, Нас., Касп., Шат.). Відавочна, звязана з дзеясловам драць у значэнні ’ўцякаць’ (параўн. рус. удра́ть, удира́ть ’уцякаць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сбега́ть несов.

1. збяга́ць; (о воде — ещё) сцяка́ць;

2. (удирать) збяга́ць, уцяка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пехадра́ла ’пехатой’ (груб.) (калінк., З нар. сл.), пішыдршт ’тс’ (Юрч. СНС), рус. пеходралом, пешедралом ’тс’. Да пех‑ (гл. пешы) і драла (гл.). Параўн. яшчэ драць, драпаць ’уцякаць’, рус. удирать ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

уцяка́ць I несов. втека́ть;

руча́й ~ка́е ў рэ́чку — руче́й втека́ет в ре́чку

уцяка́ць II несов.

1. убега́ть; удира́ть;

2. убега́ть;

3. (из ссылки, тюрьмы и т.п.) убега́ть, бежа́ть; уходи́ть;

1-3 см. уцячы́ II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Nec vola nec vestigium apparet (exstat) (Varro)

Не відаць ні далоні, ні следу (г. зн. і следу не засталося).

Не видно ни ладони, ни следа (т. е. и следа не осталось).

бел. І следу не засталося. І след прастыў. Не было снегу ‒ не было і следу.

рус. И след простыл. Не осталось и следа. И был таков. Толь ко меня/его и видели.

фр. Disparaître sans laisser des traces (Исчезнуть, не оставив следов).

англ. Neither hide, nor hair (Ни коня, ни волоса).

нем. Sich aus dem Staube machen (Придавать значение пыли; т. е. незаметно улизнуть, удирать).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

драть несов.

1. (рвать, разрывать на части) разг. драць, дзе́рці, рваць, раздзіра́ць;

2. (отделять, снимать) драць, дзе́рці; (вырывать) рваць, вырыва́ць;

драть кору́ с де́рева драць (дзе́рці) кару́ з дрэ́ва;

драть зерно́ драць (дзе́рці) зе́рне;

драть зу́бы прост. рваць (вырыва́ць) зу́бы;

3. (растерзывать) прост. драць, дзе́рці, разрыва́ць, раздзіра́ць; душы́ць;

ко́ршун дерёт ку́рицу каршу́н дзярэ́ ку́рыцу;

волк дерёт овцу́ воўк ду́шыць аве́чку;

4. (наказывать поркой, сечь) разг. біць, лупцава́ць; (за уши) круці́ць; (за волосы) цягаць;

5. (брать слишком дорого) перен., прост. драць, дзе́рці, лупі́ць;

6. (скоблить, тереть) разг. драць, дзе́рці, шарава́ць;

драть пол го́ликом драць (дзе́рці, шарава́ць) падло́гу дзеркачо́м;

7. (царапать, раздражать) разг. драць, дзе́рці;

горчи́ца дерёт го́рло гарчы́ца дзярэ́ го́рла;

бри́тва дерёт бры́тва дзярэ́;

8. (кричать, громко, фальшиво петь, играть, издавать резкие звуки) прост. драць;

9. (убегать, удирать) прост. уцяка́ць, дра́паць;

◊

моро́з по ко́же дерёт маро́з па ску́ры прабяга́е;

драть го́рло (гло́тку) драць го́рла;

драть шку́ру (с кого-л.) драць шку́ру (з каго-небудзь).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)