удзіма́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. удзіма́ю удзіма́ем
2-я ас. удзіма́еш удзіма́еце
3-я ас. удзіма́е удзіма́юць
Прошлы час
м. удзіма́ў удзіма́лі
ж. удзіма́ла
н. удзіма́ла
Загадны лад
2-я ас. удзіма́й удзіма́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час удзіма́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

удзіма́ць несов. вдува́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удзіма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да удзьмуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удзіма́ць éinblasen* vt, éinhauchen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

удзьму́ць, -му́, -ме́ш, -ме́; -мём, -мяце́, -му́ць; -мі́; -му́ты і удзьму́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні́; -нуты; зак., што ў што.

Дзьмучы, увесці ўнутр.

У. паветра куды-н.

|| незак. удзіма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вдува́ть несов. удзіма́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удзіма́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да удзімаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удзіма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. удзімаць — удзьмуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wdmuchiwać

незак. удзімаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

éinblasen

* vt удзіма́ць

Luft in éinen Ballón ~ — надзьму́ць бало́н паве́трам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)