уджа́ліць гл. джаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уджа́ліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уджа́лю уджа́лім
2-я ас. уджа́ліш уджа́ліце
3-я ас. уджа́ліць уджа́ляць
Прошлы час
м. уджа́ліў уджа́лілі
ж. уджа́ліла
н. уджа́ліла
Загадны лад
2-я ас. уджа́ль уджа́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час уджа́ліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уджа́ліць сов. (о пчеле и т.п.) ужа́лить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уджа́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць.

Зак. да джаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уджа́ліць stéchen* vt (пра насякомых); béißen* vt (пра вужаку)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

джа́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак., каго-што.

1. Раніць, упівацца джалам, кусаць (пра насякомых, змей).

Пчолы джаляць.

2. перан. Раніць крыўднымі словамі, колкімі заўвагамі.

Крытычныя выказванні джалілі яго, выводзілі з раўнавагі.

|| зак. уджа́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены.

Уджаліла змяя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уджа́лены ужа́ленный; см. уджа́ліць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уджа́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уджаліць.

•••

Як уджалены — вельмі рэзка, імкліва (падскочыць, падхапіцца і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ukłuć

зак.

1. укалоць;

2. укусіць, уджаліць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

уджгну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Разм.

1. каго. Балюча ўкалоць хабатком, джалам; кусануць, уджаліць (пра насякомых).

2. перан.; каго, па чым. Хвоснуць, сцебануць; ударыць.

3. перан. Знікнуць, уцячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)