удво́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. удво́йваю удво́йваем
2-я ас. удво́йваеш удво́йваеце
3-я ас. удво́йвае удво́йваюць
Прошлы час
м. удво́йваў удво́йвалі
ж. удво́йвала
н. удво́йвала
Загадны лад
2-я ас. удво́йвай удво́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час удво́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

удво́йваць несов. удва́ивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удво́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да удвоіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удво́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што.

Павялічыць удвая, падвоіць.

У. намаганні.

|| незак. удво́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. удвае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удва́ивать несов. падво́йваць, удво́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удво́йвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да удвоіцца.

2. Зал. да удвойваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удвае́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. удвойваць — удвоіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. удвойвацца — удвоіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

podwajać

незак. падвойваць, удвойваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)