ударныя музычныя інструменты

т. 16, с. 163

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

уда́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уда́рны уда́рная уда́рнае уда́рныя
Р. уда́рнага уда́рнай
уда́рнае		 уда́рнага уда́рных
Д. уда́рнаму уда́рнай уда́рнаму уда́рным
В. уда́рны (неадуш.)
уда́рнага (адуш.)		 уда́рную уда́рнае уда́рныя (неадуш.)
уда́рных (адуш.)
Т. уда́рным уда́рнай
уда́рнаю		 уда́рным уда́рнымі
М. уда́рным уда́рнай уда́рным уда́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

storm troops [ˈstɔ:mtru:ps] n. pl. уда́рныя ча́сці, штурмавы́я атра́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Schlágzeug

n -s муз. уда́рныя інструме́нты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

percussion [pəˈkʌʃn] n.

1. уда́р; сутыкне́нне

2. mus. уда́рныя музы́чныя інструме́нты

3. med. высту́кванне, перку́сія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

perkusyjny

perkusyjn|y

муз. ударны;

instrumenty ~e — ударныя інструменты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

згрупава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; зак., каго-што.

Аб’яднаць у групу (групы); размясціць групамі. Згрупаваць ударныя сілы войск. □ За гады вучобы ў школе Лена згрупавала вакол сябе верных сябровак. Няхай. // Раскласіфікаваць на аснове якіх‑н. аднародных прымет. Згрупаваць дэталі па іх форме. □ Калі згрупаваць фактары, якія залежаць і не залежаць ад прыродных умоў, і зрабіць разлік, то значнасць фактару прыродных умоў для прадукцыйнасці працы будзе больш відавочнай. «Весці».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

percussion

[pərˈkʌʃən]

n.

1) мо́цнае сутыкне́ньне n.; уда́р -у m. (аднаго́ це́ла аб друго́е)

2) страсе́ньне n.

3) Med. высту́кваньне n. (хво́рага)

4) Mus. пэрку́сіі pl. (уда́рныя інструмэ́нты)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

уда́рный​II в разн. знач. (связанный с ударом) уда́рны;

уда́рная волна́ уда́рная хва́ля;

уда́рное буре́ние уда́рнае бурэ́нне;

уда́рная войско́вая гру́ппа уда́рная вайско́вая гру́па;

уда́рные музыка́льные инструме́нты уда́рныя музы́чныя інструме́нты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уда́рны ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з ударнай працай, ударніцтвам. Ударная брыгада. □ Тлумач растлумачыў: «Наш цэх ударны. Усе стараюцца, каб ніводнай хвіліны не прапала дарма». Чорны. Ударны месячнік па нарыхтоўцы і вывазцы лесу дзяржаве прайшоў .. вельмі ўдала. Брыль.

2. Галоўны, першачарговы; неадкладны. Школа была ўдарным аб’ектам ударнай будоўлі. Грахоўскі. З вёскі змываць дакастрычніцкі бруд — Задача мая ўдарная. Крапіва.

уда́рны ​2, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з нанясеннем або атрыманнем удару. Ударны механізм. Ударная хваля ўзрыву. Ударныя музычныя інструмент.

2. Які наносіць рашаючы ўдар па ворагу, прызначаны для такога ўдару. Ударны полк. Ударная група. □ На краі хвойніку размяшчаўся ўдарны атрад, сабраны з найлепшых і дужэйшых байцоў усіх атрадаў. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)