удалечыню́, прысл.

На далёкую адлегласць.

Паглядзець у.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удалечыню́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
удалечыню́ - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

удалечыню́ нареч. вдаль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удалечыню́, прысл.

На далёкую адлегласць, у далёкі прастор, далёка ўперад. Юліян Козіч .. пасвятлеўшымі вачыма паглядзеў удалечыню, на тыя агароды, дзе пачынаўся зялёны луг. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удалечыню́ прысл. in die Férne, ins [in die] Wéite

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вдаль нареч. удалячы́нь, удалечыню́; (далеко) далёка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́чнасць, -і, ж.

1. Магчымасць бачыць удалечыню.

Добрая б.

2. Знешні выгляд, які выклікае падманлівае ўражанне, знешняе падабенства чаго-н. (разм.).

Гэта толькі б. высакароднасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удалячы́нь прысл. гл. удалечыню

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

удалячы́нь, прысл.

Тое, што і удалечыню. Дзед, дайшоўшы да Чырвонай рэчкі, заўсёды здымае шапку і нейкі час стаіць у задуменні, пазіраючы кудысьці ўдалячынь. Шуцько. І вецер стэпавы, крылаты Нясе іх [дзяўчат] спевы ўдалячынь... Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hináus=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае:

1) на рух вонкі ў напрамку ад таго, хто гаворыць: hináusgehen* выхо́дзіць

2) на аддаленне, рух удалечыню: hináusfahren* выязджа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)