угрэ́бці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уграбу́ уграбё́м
2-я ас. уграбе́ш уграбяце́
3-я ас. уграбе́ уграбу́ць
Прошлы час
м. угро́б угрэ́блі
ж. угрэ́бла
н. угрэ́бла
Загадны лад
2-я ас. уграбі́ уграбі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час угро́бшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

угрэ́бці сов.

1. загрести́;

у. сало́му ў хлеў — загрести́ соло́му в хлев;

2. разг. (захватить) загрести́, заграба́стать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угрэ́бці разм.

1. (заграбаць што-н.) zusámmenraffen vt, zusámmenscharren vt; перан. éinheimsen vt, éinstecken vt; éinstreichen* vt (разм.); schéffeln vt (у вялікай колькасці)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

угрэ́бці і уграбці́, уграбу, уграбеш, уграбе; уграбём, уграбяце; пр. угроб, уграбла і уграбла, угрэбла і уграбло; заг. уграбі; зак., што.

1. Загрэбці што‑н. куды‑н. Угрэбці салому ў гумно. Угрэбці жар у печ.

2. перан. Разм. Захапіць, прысвоіць што‑н. Пасля таго, як Хурс угроб сабе ў рукі заводзік, ён некалькі дзён і [начэй] праседзеў на ім разам з майстрам. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уграбці́,

гл. угрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уграба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да угрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угрэ́бены загребённый; см. угрэ́бці 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уграба́ць несов.

1. загреба́ть;

2. разг. (захватывать) загреба́ть, заграба́стывать;

1, 2 см. угрэ́бці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)