угры́зены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
угры́зены |
угры́зеная |
угры́зенае |
угры́зеныя |
| Р. |
угры́зенага |
угры́зенай угры́зенае |
угры́зенага |
угры́зеных |
| Д. |
угры́зенаму |
угры́зенай |
угры́зенаму |
угры́зеным |
| В. |
угры́зены (неадуш.) угры́зенага (адуш.) |
угры́зеную |
угры́зенае |
угры́зеныя (неадуш.) угры́зеных (адуш.) |
| Т. |
угры́зеным |
угры́зенай угры́зенаю |
угры́зеным |
угры́зенымі |
| М. |
угры́зеным |
угры́зенай |
угры́зеным |
угры́зеных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
угры́зены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
угры́зены |
угры́зеная |
угры́зенае |
угры́зеныя |
| Р. |
угры́зенага |
угры́зенай угры́зенае |
угры́зенага |
угры́зеных |
| Д. |
угры́зенаму |
угры́зенай |
угры́зенаму |
угры́зеным |
| В. |
угры́зены (неадуш.) угры́зенага (адуш.) |
угры́зеную |
угры́зенае |
угры́зеныя (неадуш.) угры́зеных (адуш.) |
| Т. |
угры́зеным |
угры́зенай угры́зенаю |
угры́зеным |
угры́зенымі |
| М. |
угры́зеным |
угры́зенай |
угры́зеным |
угры́зеных |
Кароткая форма: угры́зена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
угры́зены разг. угрызённый; см. угры́зці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
угры́зены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад угрызці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)