угрунтава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ту́ецца; зак.

Устанавіцца, усталявацца.

Адносна рэферэндуму ўгрунтавалася пэўная думка.

|| незак. угрунто́ўвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

угрунтава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. угрунту́ецца угрунту́юцца
Прошлы час
м. угрунтава́ўся угрунтава́ліся
ж. угрунтава́лася
н. угрунтава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

угрунтава́цца сов. упро́читься, утверди́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угрунтава́цца, ‑туецца; зак.

Устанавіцца, усталявацца. Адносна гэтага ўгрунтавалася пэўная думка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угрунто́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да угрунтавацца.

2. Зал. да угрунтоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утверди́ться

1. уст. (установиться) устанаві́цца, усталява́цца; (укрепиться) умацава́цца, угрунтава́цца; (закрепиться) замацава́цца;

2. (убедиться) умацава́цца, перакана́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)