уголо́к
1. (место, где сходятся две внешние стороны предмета) ражо́к, -жка́ м.; (дома) ву́глік, -ка м.;
на уголке́ стола́ на ражку́ стала́;
постоя́ть на уголке́ пастая́ць на ражку́;
2. (помещение) куто́к, -тка́ м.;
кра́сный уголо́к чырво́ны куто́к;
уголо́к живо́й приро́ды куто́к жыво́й прыро́ды;
3. (внутри здания) куто́к, -тка́ м., куто́чак, -чка м.;
сесть в уголо́к се́сці ў куто́к (куто́чак);
свой уголо́к свой куто́к;
4. перен. (отдалённая, глухая местность) куто́к, -тка́ м.;
глухо́й уголо́к глухі́ куто́к;
ую́тный (укро́мный, ти́хий) уголо́к уту́льны (заці́шны) куто́к (куто́чак).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
куто́чак, -чка м. уголо́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
куто́к, -тка́ м.
1. у́гол; уголо́к;
се́сці ў к. — сесть в у́гол (в уголо́к);
мець свой к. — име́ть свой у́гол (уголо́к);
уту́льны к. — ую́тный уголо́к;
2. у́гол;
здава́ць (найма́ць) к. — сдава́ть (снима́ть) у́гол;
○ жывы́ к. — живо́й уголо́к;
чырво́ны к. — кра́сный уголо́к;
◊ заці́шны к. — ти́хий (укро́мный) уголо́к;
аціра́ць куткі́ — отлы́нивать (уклоня́ться от рабо́ты);
мядзве́джы к. — медве́жий у́гол;
хадзі́ць з кутка́ ў к. — ходи́ть из угла́ в у́гол
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мясці́на ж. ме́сто ср.; уголо́к м.; месте́чко ср.;
знаёмая м. — знако́мое ме́сто;
прыго́жая м. — краси́вый уголо́к; краси́вое месте́чко
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
укро́мный заці́шны; (уютный) уту́льны; (тихий) ці́хі;
укро́мный уголо́к заці́шны (ці́хі) куто́к.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ка́зачны в разн. знач. ска́зочный; (небывалый — ещё) басносло́вный;
к. куто́чак — ска́зочный уголо́к;
к. асі́лак — ска́зочный богаты́рь;
~ная цана́ — басносло́вная цена́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заці́шны
1. безве́тренный, ти́хий;
~нае надво́р’е — безве́тренная (ти́хая) пого́да;
2. (укрытый от ветра) подве́тренный;
з. бок — подве́тренная сторона́;
3. перен. укро́мный, ти́хий;
з. куто́к — укро́мный (ти́хий) уголо́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
КЭ́ЛЕХЕН (Callaghan) Морлі Эдуард
(22.9 1903, г. Таронта, Канада — 1990),
канадскі пісьменнік, пісаў на англ. мове. Займаўся журналістыкай. З канца 1920-х г. прафес. літаратар. У рэаліст. раманах «Дзіўны ўцякач» (1928), «Гэта ніколі не скончыцца» (1930), «Перапыненае падарожжа» (1932), «Такая мая каханая» (1934), «Каханая і страчаная» (1951), «Страснае каханне ў Рыме» (1961) і інш., зб-ках апавяд. «Родны карабель» (1929), «Цяпер, калі надышоў красавік» (1936), «Апавяданні Морлі Κ.» (1959), «Цудоўнае і ўтульнае месца» (1975) і інш. натуралістычныя тэндэнцыі і меладраматызм паступова змяняюцца філасафічнасцю і рысамі хрысц. гуманізму. Аўтар зб. ўспамінаў і эсэ «Тое лета ў Парыжы» (1963).
Тв.:
Рус. пер. — Любимая и потерянная М., 1972;
Радость на небесах. Тихий уголок. И снова к солнцу: Романы. М., 1982.
Л.П.Баршчэўскі.
т. 9, с. 76
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
глухо́й
1. прил., в разн. знач. глухі́;
глуха́я ночь глуха́я ноч;
глуха́я стена́ глуха́я сцяна́;
глухо́й уголо́к глухі́ куто́к;
глухо́й лес глухі́ лес;
глу́хой согла́сный лингв. глухі́ зы́чны;
2. сущ. глухі́, -хо́га м.;
глуха́я пора́ глуха́я пара́;
глуха́я дверь глухі́я дзве́ры.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ражо́к, -жка́ м.
1. мн. ро́жкі, -жак (у животных) рожо́к;
2. мн. ражкі́, -ко́ў (музыкальный инструмент) рожо́к;
ігра́ць на ражку́ — игра́ть на рожке́;
3. мн. ражкі́, -ко́ў (для обуви) рожо́к;
4. мн. ражкі́, -ко́ў (стала, скатерти и т.п.) уголо́к;
◊ ро́жкі ды но́жкі — ро́жки да но́жки;
зве́сці ў ро́жкі — столкну́ть лба́ми
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)