уго́дник
1. разг. уго́днік, -ка м.; (льстец) ліслі́вец, -лі́ўца м., падлі́знік, -ка м., падлі́за, -зы м.;
2. рел. уго́днік, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ліслі́вец, -лі́ўца м. льстец, уго́дник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уго́днік м., в разн. знач. уго́дник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Лагоднік ’ліслівец’ (Нас., Бяльк.). Утварылася пры дапамозе суф. ‑нік (як і рус. угодник) пад уплывам народнай этымалогіі (блізкасць семантыкі). Гэта асабліва відаць у песні …святый Юрый за павознічка, святая Мікола за лагоднічка… (Бяс. 3), калі параўнаць з бытуючай на Беларусі назвай іконы св. Міколы Мікола‑ўгоднік.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)