угоди́ть сов.

1. (услужить) дагадзі́ць (каму, чаму), угадзі́ць (каму, чаму); унараві́ць (каму, чаму);

на всех тру́дно угоди́ть усім ця́жка дагадзі́ць (угадзі́ць, унараві́ць);

2. (попасть куда-л.) разг. тра́піць; папа́сці;

лиса́ угоди́ла в капка́н ліса́ тра́піла ў па́стку;

3. (удариться) разг. уда́рыцца, вы́цяцца, сту́кнуцца;

он угоди́л лбом в дверь ён уда́рыўся (вы́цяўся) ілбо́м у дзве́ры (аб дзве́ры);

4. (бросая, попасть) папа́сці, тра́піць, пацэ́ліць, уцэ́ліць;

угоди́ть ка́мнем в окно́ папа́сці (пацэ́ліць, тра́піць) ка́менем у акно́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угадзі́ць сов. угоди́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

унараві́ць сов. угоди́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пацэ́ліць сов. попа́сть; угоди́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уцэ́ліць сов. угоди́ть, попа́сть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

услужи́ть сов. (оказать услугу) зрабі́ць паслу́гу; (угодить) дагадзі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Адгадзі́ць ’аддзякаваць’ (БРС, Янк. I), адводзіцца ’тс’ (КЭС, лаг.), адгоджваць ’адплачваць’ (БРС, Янк. I, Янк. БП), адгоджвацца ’тс’ (КЭС, лаг.). Параўн. рус. угодить. Гл. гадзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дагадзі́ць сов.

1. угоди́ть; услужи́ть;

2. сде́лать по вку́су

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падгадзі́ць сов., разг.

1. (услужить) угоди́ть;

2. (о погоде) поблагоприя́тствовать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патра́піць сов., разг.

1. (бросив или выстрелив) попа́сть, угоди́ть;

2. (метко и кстати сказать) попа́сть, угада́ть;

3. (пройти куда-л.) попа́сть;

4. суме́ть (сделать что-л.);

5. (сделать что-л. вовремя) угоди́ть, подоспе́ть;

6. (сделать по вкусу кому-л.) угоди́ть, потра́фить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)