угну́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
угну́ты |
угну́тая |
угну́тае |
угну́тыя |
| Р. |
угну́тага |
угну́тай угну́тае |
угну́тага |
угну́тых |
| Д. |
угну́таму |
угну́тай |
угну́таму |
угну́тым |
| В. |
угну́ты (неадуш.) угну́тага (адуш.) |
угну́тую |
угну́тае |
угну́тыя (неадуш.) угну́тых (адуш.) |
| Т. |
угну́тым |
угну́тай угну́таю |
угну́тым |
угну́тымі |
| М. |
угну́тым |
угну́тай |
угну́тым |
угну́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
угну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
угну́ты |
угну́тая |
угну́тае |
угну́тыя |
| Р. |
угну́тага |
угну́тай угну́тае |
угну́тага |
угну́тых |
| Д. |
угну́таму |
угну́тай |
угну́таму |
угну́тым |
| В. |
угну́ты (неадуш.) угну́тага (адуш.) |
угну́тую |
угну́тае |
угну́тыя (неадуш.) угну́тых (адуш.) |
| Т. |
угну́тым |
угну́тай угну́таю |
угну́тым |
угну́тымі |
| М. |
угну́тым |
угну́тай |
угну́тым |
угну́тых |
Кароткая форма: угну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
угну́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад угнуць.
2. у знач. прым. Тое, што і увагнуты (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́гнутый увагну́ты, угну́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
concave [kɒnˈkeɪv] adj. угну́ты, увагну́ты
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
wklęsły
увагнуты, угнуты;
druk wklęsły палігр. глыбокі друк
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
concave
[kɑ:nˈkeɪv]
1.
adj.
увагну́ты, угну́ты
a concave lens — увагну́тая лі́нза
2.
v.t.
угіна́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)