уга́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уга́чваю уга́чваем
2-я ас. уга́чваеш уга́чваеце
3-я ас. уга́чвае уга́чваюць
Прошлы час
м. уга́чваў уга́чвалі
ж. уга́чвала
н. уга́чвала
Загадны лад
2-я ас. уга́чвай уга́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уга́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уга́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да угаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угаці́ць, угачу́, угаці́ш, угаці́ць; угаці́м, угаціце́, угаця́ць; уга́чаны; зак., што ў што.

1. Выкарыстаць для гачэння, укласці ў гаць.

2. Зрасходаваць усё ці вялікую колькасць чаго-н. (разм.).

У. усё масла ў кацёл.

|| незак. уга́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ухло́пывать несов., прост.

1. (убивать) укако́шваць; забіва́ць;

2. (тратить, расходовать) уса́джваць, уга́чваць, убу́хваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)