увіна́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
увіна́ю |
увіна́ем |
| 2-я ас. |
увіна́еш |
увіна́еце |
| 3-я ас. |
увіна́е |
увіна́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
увіна́ў |
увіна́лі |
| ж. |
увіна́ла |
| н. |
увіна́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
увіна́й |
увіна́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
увіна́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
увіна́ць несов., разг. (во что-л.) завёртывать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
увіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да увінуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
увіна́цца несов., страд. завёртываться; см. увіна́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
увіна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм.
1. Незак. да увінуцца.
2. Зал. да увінаць (гл. увінуць у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)