увя́зваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
увя́зваю |
увя́зваем |
| 2-я ас. |
увя́зваеш |
увя́зваеце |
| 3-я ас. |
увя́звае |
увя́зваюць |
| Прошлы час |
| м. |
увя́зваў |
увя́звалі |
| ж. |
увя́звала |
| н. |
увя́звала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
увя́звай |
увя́звайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
увя́зваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
увя́зваць несов.
1. увя́зывать;
2. перен., разг. увя́зывать, согласо́вывать;
3. (вплетать вязанием) ввя́зывать;
1-3 см. увяза́ць I
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
увя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да увязаць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
увяза́ць, увя́зваць
1. (зрабіць скрутак) zusámmenbinden* vt, éinpacken vt; verschnüren vt;
2. (узгадніць) in Éinklang bríngen*; (die Árbeit usw. mit j-m) ko¦ordiníeren vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
увяза́ць¹, увяжу́, увя́жаш, увя́жа; увяжы́; -я́заны; зак., што.
1. Абвязаць з усіх бакоў або абвязаўшы, прывязаць да чаго-н.; сабраўшы, звязаць чым-н.
У. воз.
У. дровы на возе.
У. рэчы ў посцілку.
2. перан. Узгадніць, прывесці ў адпаведнасць з чым-н.
У. тэорыю з практыкай.
3. у што. Уплесці вязаннем.
|| незак. увя́зваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. увя́зка, -і, ДМ -зцы, ж. і увя́званне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
увя́зывать несов.
1. (связывать) разг. увя́зваць;
2. перен. увя́зваць; (согласовывать) узгадня́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цюкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., што.
Увязваць, пакаваць у цюкі.
Ц. сена.
|| наз. цюкава́нне, -я, н. і цюко́ўка, -і, ДМ -ко́ўцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
увя́званне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. увязваць — увязаць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
увя́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да увязацца.
2. Зал. да увязваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
увя́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. увязваць — увязаць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)