уве́рчвацца гл. увярцець.

УВЕ́РЧВАЦЬ гл. увярцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уве́рчвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уве́рчваюся уве́рчваемся
2-я ас. уве́рчваешся уве́рчваецеся
3-я ас. уве́рчваецца уве́рчваюцца
Прошлы час
м. уве́рчваўся уве́рчваліся
ж. уве́рчвалася
н. уве́рчвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час уве́рчваючыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уве́рчвацца несов., возвр., страд. завёртываться, увёртываться; см. увярце́цца, уве́рчваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уве́рчвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да увярцецца.

2. Зал. да уверчваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увярце́ць, увярчу́, уве́рціш, уве́рціць; уве́рцім, уве́рціце, уве́рцяць; увярці́; уве́рчаны; зак., каго-што.

Завярцець, ухутаць у што-н., закрыўшы з усіх бакоў.

У. дзіця ў коўдру.

|| незак. уве́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. увярце́цца, увярчу́ся, уве́рцішся, уве́рціцца; уве́рцімся, уве́рціцеся, уве́рцяцца; незак. уве́рчвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. уве́рчванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)