увартава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
увартава́ны |
увартава́ная |
увартава́нае |
увартава́ныя |
| Р. |
увартава́нага |
увартава́най увартава́нае |
увартава́нага |
увартава́ных |
| Д. |
увартава́наму |
увартава́най |
увартава́наму |
увартава́ным |
| В. |
увартава́ны (неадуш.) увартава́нага (адуш.) |
увартава́ную |
увартава́нае |
увартава́ныя (неадуш.) увартава́ных (адуш.) |
| Т. |
увартава́ным |
увартава́най увартава́наю |
увартава́ным |
увартава́нымі |
| М. |
увартава́ным |
увартава́най |
увартава́ным |
увартава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
увартава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
увартава́ны |
увартава́ная |
увартава́нае |
увартава́ныя |
| Р. |
увартава́нага |
увартава́най увартава́нае |
увартава́нага |
увартава́ных |
| Д. |
увартава́наму |
увартава́най |
увартава́наму |
увартава́ным |
| В. |
увартава́ны (неадуш.) увартава́нага (адуш.) |
увартава́ную |
увартава́нае |
увартава́ныя (неадуш.) увартава́ных (адуш.) |
| Т. |
увартава́ным |
увартава́най увартава́наю |
увартава́ным |
увартава́нымі |
| М. |
увартава́ным |
увартава́най |
увартава́ным |
увартава́ных |
Кароткая форма: увартава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
увартава́ны укарау́ленный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
увартава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад увартаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)