Verbum

анлайнавы слоўнік

ува́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уварва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ува́рванне ср.

1. в разн. знач. ува́ривание;

2. тех. вва́ривание;

1, 2 см. ува́рваць

уварва́нне ср. вторже́ние; см. уварва́цца ^{1, 3}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ува́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ува́рваць — увары́ць і ува́рвацца — увары́цца.

уварва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. урыва́цца — уварва́цца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ува́рванне^I м. кул. Éinkochen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

уварва́нне^II м.

1. Éinmischung f -, -en;

вае́ннае ўварва́нне паліт. militärische Einmischung;

2. Éinbruch m -(e)s, -brüche, Éinfall m -(e)s, -fälle; Invasión [-vɑ-] f -, -en (у краіну);

уварва́нне хало́днага паве́тра метэар. Kälteeinbruch m, Kältewelle f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

набе́г, -у, мн. -і, -аў, м.

Раптоўны напад, уварванне на якую-н. тэрыторыю і спусташэнне яе.

Набегі качэўнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ува́ривание ува́рванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

invasion [ɪnˈveɪʒn] n. (of) уварва́нне, напа́д, нашэ́сце

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

incursion [ɪnˈkɜ:ʃn] n. fml рапто́ўны напа́д/налёт; уварва́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)