увало́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
увало́чаны |
увало́чаная |
увало́чанае |
увало́чаныя |
| Р. |
увало́чанага |
увало́чанай увало́чанае |
увало́чанага |
увало́чаных |
| Д. |
увало́чанаму |
увало́чанай |
увало́чанаму |
увало́чаным |
| В. |
увало́чаны (неадуш.) увало́чанага (адуш.) |
увало́чаную |
увало́чанае |
увало́чаныя (неадуш.) увало́чаных (адуш.) |
| Т. |
увало́чаным |
увало́чанай увало́чанаю |
увало́чаным |
увало́чанымі |
| М. |
увало́чаным |
увало́чанай |
увало́чаным |
увало́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
увало́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
увало́чаны |
увало́чаная |
увало́чанае |
увало́чаныя |
| Р. |
увало́чанага |
увало́чанай увало́чанае |
увало́чанага |
увало́чаных |
| Д. |
увало́чанаму |
увало́чанай |
увало́чанаму |
увало́чаным |
| В. |
увало́чаны (неадуш.) увало́чанага (адуш.) |
увало́чаную |
увало́чанае |
увало́чаныя (неадуш.) увало́чаных (адуш.) |
| Т. |
увало́чаным |
увало́чанай увало́чанаю |
увало́чаным |
увало́чанымі |
| М. |
увало́чаным |
увало́чанай |
увало́чаным |
увало́чаных |
Кароткая форма: увало́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
увало́чаны разг. вта́щенный, вволочённый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
увало́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад увалачы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вволочённый уця́гнуты, мног. паўця́гваны; увало́чаны, мног. паўвалака́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)