убінтава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
убінтава́ны |
убінтава́ная |
убінтава́нае |
убінтава́ныя |
| Р. |
убінтава́нага |
убінтава́най убінтава́нае |
убінтава́нага |
убінтава́ных |
| Д. |
убінтава́наму |
убінтава́най |
убінтава́наму |
убінтава́ным |
| В. |
убінтава́ны (неадуш.) убінтава́нага (адуш.) |
убінтава́ную |
убінтава́нае |
убінтава́ныя (неадуш.) убінтава́ных (адуш.) |
| Т. |
убінтава́ным |
убінтава́най убінтава́наю |
убінтава́ным |
убінтава́нымі |
| М. |
убінтава́ным |
убінтава́най |
убінтава́ным |
убінтава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
убінтава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
убінтава́ны |
убінтава́ная |
убінтава́нае |
убінтава́ныя |
| Р. |
убінтава́нага |
убінтава́най убінтава́нае |
убінтава́нага |
убінтава́ных |
| Д. |
убінтава́наму |
убінтава́най |
убінтава́наму |
убінтава́ным |
| В. |
убінтава́ны (неадуш.) убінтава́нага (адуш.) |
убінтава́ную |
убінтава́нае |
убінтава́ныя (неадуш.) убінтава́ных (адуш.) |
| Т. |
убінтава́ным |
убінтава́най убінтава́наю |
убінтава́ным |
убінтава́нымі |
| М. |
убінтава́ным |
убінтава́най |
убінтава́ным |
убінтава́ных |
Кароткая форма: убінтава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
убінтава́ны забинто́ванный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
убінтава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад убінтаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
убінто́ваны, см. убінтава́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)