Verbum

анлайнавы слоўнік

убялі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

убялі́ць сов.

1. (хорошо) вы́белить;

у. палатно́ — (хорошо́) вы́белить холст;

2. (сделать сплошь белым) убели́ть;

і́ней ~лі́ў усе́ дрэ́вы — и́ней убели́л все дере́вья;

3. (запачкать чем-л. белым) вы́белить;

у. спі́ну ме́лам — вы́белить спи́ну ме́лом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убялі́ць, убялю, убеліш, убеліць; зак., што.

1. Добра выбеліць. Убяліць палотны.

2. Зрабіць усё белым, накрыць чым‑н. белым. Снег убяліў зямлю. Квецень убяліла сад.

3. Запэцкаць чым‑н. белым. Убяліць касцюм у мел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убялі́ць

1. (добра выбеліць) sehr gut wéißen, bléichen vt;

2. (пакрыць белым) mit Weiß bedécken;

3. (запэцкаць белым) mit Weiß beschmíeren [verschmíeren]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

убели́ть сов. вы́беліць, убялі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убе́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад убяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убе́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да убяліць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убе́льваць несов. (хорошо) выбе́ливать; см. убялі́ць ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убе́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да убяліцца.

2. Зал. да убельваць (гл. убяліць у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убе́лены

1. (хорошо) вы́беленный;

2. убелённый;

3. вы́беленный;

1-3 см. убялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)