убо́рка гл. убраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

убо́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. убо́рка
Р. убо́ркі
Д. убо́рцы
В. убо́рку
Т. убо́ркай
убо́ркаю
М. убо́рцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

убо́рка ж., в разн. знач. убо́рка;

у. ўраджа́ю — убо́рка урожа́я;

у. кватэ́ры — убо́рка кварти́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убо́рка ж.

1. с.-х. убо́рка, -кі ж.;

2. (действие) прыма́нне, -ння ср.; забіра́нне, -ння ср.; здыма́нне, -ння ср.; скру́чванне, -ння ср.; падыма́нне, -ння ср.; прыбіра́нне, -ння ср.; убіра́нне, -ння ср.; збор, род. збо́ру м.; неоконч. збіра́нне, -ння ср.; склада́нне, -ння ср., скла́дванне, -ння ср.; хава́нне, -ння ср.; см. убира́ть​ 1—4.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убо́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. убіраць — убраць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убо́рка ж

1. с.-г. Érnte f -, -n, Érnteeinbringung f -, -en; das Éinbringen [Éinfahren] der Érnte, Éinernten n -s;

2. (памяшкання і г. д.) Áufräumen n -s, Säuberung f -, -en, Réinemachen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

убра́ць, убяру́, убярэ́ш, убярэ́; убяро́м, убераце́, убяру́ць; -а́ў, -а́ла; убяры́; -а́ны; зак., што.

1. Сабраць ураджай сельскагаспадарчых культур.

У. буракі машынамі.

2. Надаць прыгожы выгляд, упрыгожыць.

У. залу кветкамі.

Іней убраў дрэвы (перан.).

|| незак. убіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. убо́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каласавы́я, -ы́х.

Злакавыя збожжавыя расліны.

Уборка каласавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Убо́рак

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Убо́рак
Р. Убо́рка
Д. Убо́рку
В. Убо́рак
Т. Убо́ркам
М. Убо́рку

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

убо́рачная, -ай, ж.

Уборка ўраджаю, час уборкі ўраджаю.

Распачынаецца ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)