Убо́рак

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Убо́рак
Р. Убо́рка
Д. Убо́рку
В. Убо́рак
Т. Убо́ркам
М. Убо́рку

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Уборак,

вадасховішча ў Добрушскім р-не.

т. 16, с. 155

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Уборак,

вёска ў Лоеўскім р-не.

т. 16, с. 155

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

убо́рак Падэшва ўзвышэння, якая заліваецца вадой (Слаўг.).

□ ур. Уборак (астатак ніжняй тэрасы на лузе) каля в. Рудня Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Убо́ркі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Убо́ркі
Р. Убо́рак
Убо́ркаў
Д. Убо́ркам
В. Убо́ркі
Т. Убо́ркамі
М. Убо́рках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)