тэхна - Пошук

тэхна-

(гр. techne = майстэрства)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «тэхналагічны».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэ́хна-гру́па

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэ́хна-да́йвінг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэ́хна-по́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэ́хна-ро́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

techno [ˈteknəʊ] n. mus. тэ́хна (электронная танцавальная музыка з рознымі гукавымі эфектамі і з пульсуючым рытмам)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тэхнакра́т

(ад тэхна- + -крат)

прадстаўнік тэхнакратыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэхнасфе́ра

(ад тэхна- + сфера)

сфера выяўлення тэхнічнай дзейнасці чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэхнакліматало́гія

(ад тэхна- + кліматалогія)

раздзел кліматалогіі, які вывучае ўплыў кліматычных умоў на тэхнічныя сродкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэхнагене́з

(ад тэхна- + -генез)

пераўтварэнне біясферы і яе элементаў пад уплывам гаспадарчай дзейнасці чалавека, звязанай з прамым ці ўскосным выкарыстаннем тэхнічных сродкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Verbum