тэста́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэста́тар тэста́тары
Р. тэста́тара тэста́тараў
Д. тэста́тару тэста́тарам
В. тэста́тар тэста́тары
Т. тэста́тарам тэста́тарамі
М. тэста́тары тэста́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

testator

[ˈtesteɪtər]

n.

завяшча́льнік, адказа́льнік, тэста́тар -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)